Kim jest Duch Święty – Rola Ducha Świętego

Kim jest Duch Święty? Rola Ducha Świętego.

O Duchu Świętym jest już wspomniane w I Moj 1.2 (czyli w pierwszej księdze Biblii) i na końcu Biblii Objawieniu w ostatnim rozdziale.

64 księgach Biblii jest wspomniane o Duchu Świętym. Tylko w I i II liście Jana nie ma nic na temat Ducha Świętego.

W St. Test. wspomniane jest ok. 90 razy i tyleż samo w N. Test.

PNEUMA – Duch, Tchnienie, Wiatr, Powiew

DUCH ŚWIĘTY MA INTELEKT

1 Kor. 2:11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży.

DUCH ŚWIĘTY MA EMOCJE

Rzym. 15:30 Proszę was tedy, bracia, przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną walczyli w modlitwach, zanoszonych za mnie do Boga,

DUCH ŚWIĘTY MA WOLĘ

1 Kor. 12:11 Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.

Niektórzy nie uznają D.ucha Świętego za Boga i zarazem za osobę.

Pan Jezus jednak wypowiadając się o Duchu Świętym użył 3x zaimka osobowego.

J. 16.7-14 Lecz Ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym Ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was. A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie; O grzechu, gdyż nie uwierzyli we mnie; O sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca i już mnie nie ujrzycie; O sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony. Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie; Lecz gdy przyjdzieOn, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi.

Zatem Duch Święty jest osobą świadczy o tym zaimek osobowy On

Następnie z tego fragmentu dowiadujemy się że On jest pocieszycielem czyli że Duch Święty pociesza.

J. 14.16 Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki.

Mowa jest o innym pocieszycielu (allos parakletos) ale tego samego rodzaju (ani lepszy ani gorszy).

np. dziecko zgubiło swojego ulubionego misia i rodzice kupili mu podobnego misia. Nie jest to już tamten mis ale jest to miś.

PARAKLETOS – Doradca, przyjaciel, adwokat, który jest przy naszym boku (jeśli go zaprosimy).

Ktoś kto jest osobą może coś wykonać.

  1. POCIESZA
  2. PRZEKONUJE (o grzechu, sprawiedliwości, sądzie).

    J. 16. 7-8 Lecz Ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym Ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was. A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie;

  3. NAUCZA
  4. PRZYPOMINA

    Jan. 14:26 Lecz Pocieszyciel Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego iprzypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.

    1 Kor. 2:13 Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch,przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę.

5. ŚWIADCZY (Składa świadectwo o Jezusie)

Jan. 15:26 Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie;

 

6. DUCH ŚWIĘTY SPRAWIA NOWE NARODZENIE poprzez przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela

które jest warunkiem wejścia do Królestwa Bożego, czyli do nowego życia w Bogu.

Duch Święty jest sprawcą nowego życia, jakiegoś początku, jakiegoś decydującego zwrotu w nas – i to Pismo Święte nazywa nowymi narodzinami. Duch Święty jest więc absolutnie konieczny do tego, abyśmy się na nowo narodzili, abyśmy rozpoczęli nowe życie.

Chrystus mówi do Nikodema:

J 3:3zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego (por. J 1:12.13).

J 3:5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego.

7. NAPEŁNIA SOBĄ WNĘTRZE CZŁOWIEKA NOWO NARODZONEGO (Dz.Ap. 2)

 

J 7:37-39 A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jezus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej.

A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony.

Ktoś kto jest osobą posiada uczucia.

  1. MOŻNA GO ZASMUCIĆ. Ef. 4. 30
  2. ZNIEWAŻYĆ (Ducha łaski) Hebr.10.29
  3. OKŁAMAĆ (Ducha Świętego-okłamali Piotra) Dz.Ap. 5.3
  4. KUSIĆ Dz.Ap. 5.9
  5. GASIĆ I Tes 5.19

Ktoś kto jest osobą może coś czynić.

  1. PRACUJE (rozdzielając- jest to praca)

1 Kor. 12:11Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.

2. BADA

1 Kor. 2:10Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże.

3. MÓWI (rzekł).

4. POWOŁUJE DO SŁUŻBY. (Odłączcie mi Barnabe i Saula).

Dz.Ap. 13:2 A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty:

Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem.

5. UWIELBIA JEZUSA

Jan. 16:14On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi.

6. WPROWADZA W PRAWDĘ

7. OBJAWIA PRZYSZŁOŚĆ ( I to co ma przyjść wam oznajmi).

Jan. 16:13Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi.

8. WSPIERA NAS W NIEMOCY

9. WSTAWIA SIĘ ZA NAMI

Rzym. 8:26Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duchwstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.

10. UŚWIĘCA NAS

II Tes. 2:13My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę.

11. SPRAWIA W PRAWDZIWIE WIERZĄCYCH SWÓJ OWOC.

On kształtuje w nich Boży charakter.Duch Święty buduje w naszym życiu miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie (Ga 5:22-23), realizując to zadanie w taki sposób, którego nie moglibyśmy osiągnąć o własnych siłach.

Bóg nie chce, byśmy samodzielnie próbowali być kochający, cierpliwi i uprzejmi, ale pragnie, byśmy polegali na Nim, wierząc, że On sam ukształtuje w nas te cechy.

Chrześcijanie są zatem wezwani, by chodzić w Duchu Świętym (Ga 5:25) i napełniać się Nim (Ef 5:18). Duch Święty wyposaża chrześcijan w moc do wykonywania służby, która powoduje duchowy wzrost (Rz 12; 1 Kor 12; Ef 4).

Gal. 5:22-23 Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, Łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu.

12. DAJE KOŚCIOŁOWI MOC DO ZWIASTOWANIA EWANGELII

Dz.Ap. 1:8 Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.

13. ROZDZIELA CHRZEŚCIJANOM DARY

1 Kor. 12:11 Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielają każdemu poszczególnie, jak chce.

JAKI JEST NAJWAŻNIEJSZY CEL PRZYJŚCIA DUCHA ŚWIĘTEGO?

BY PRZYGOTOWAĆ KOŚCIÓL (NAS) NA SPOTKANIE Z JEZUSEM.

On został posłany na ten świat, by przygotować oblubienicę na wesele Chrystusa!

Starotestamentowy przykład takiej relacji pomiędzy wierzącymi, a Duchem Świętym znajdujemy w

I Moj. 24Abraham posłał swojego najstarszego sługę Eliezera, by znalazł oblubienicę dla jego syna Izaaka.

Imię Eliezer znaczy “potężny, boski pomocnik” – wzór Ducha Świętego.

Tak, jak ten pomocnik przyprowadził Rebekę i przedstawił ją Izaakowi, tak samo Duch Święty na pewno przyprowadzi oblubienicę dla naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Bóg wybrał Rebekę na żonę dla Izaaka – i Pan prowadził Eliezera prosto do niej.

Misja tego sługi i zadanie dotyczyły jednego: przyprowadzić Rebekę do Izaaka – spowodować, by zostawiła wszystko, co miała i by zakochała się w Izaaku, i była jego małżonką.

I Moj. 24:50-51 Rodzice Rebeki powiedzieli do Eliezera, “Od Pana ta rzecz wyszła,… weź ją i idź, a niech będzie żoną syna pana twego, jak rzekł Pan”.

Tak też jest z tobą i ze mną! Bóg wybrał nas, byśmy byli Jego oblubienicą. Nasze zbawienie – nasze wybranie dla Chrystusa – tego dokonał Pan. On posłał Ducha Świętego, by przyprowadził nas do Jezusa i jeżeli Mu zaufamy, Duch Święty przeprowadzi nas bezpiecznie do domu, jako oblubienicę Chrystusa na wieczność!

Obj. 22:17 A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota.

Świadectwo.

“Wiedziałem o Bożej miłości, ale potrzebowałem konkretnego zapewnienia, które by mi pomogło wzrastać w przyjaźni z Nim. Czasami Bóg zdawał się być tak daleko ode mnie.

Studiowałem Biblię, starając się znaleźć drogowskaz. Wiele tekstów biblijnych mówiło o mądrości, potędze i miłości, których Duch Święty udziela tym, którzy przynależą do Jezusa. Czytałem o tym, jak jest On źródłem mądrości (J 14, 26; 1 Kor 12, 8); źródłem mocy sprawiającej cuda (Łk 24,49; Dz 1, 8; Rz 15,19); kanałem Bożej miłości (Rz 3, 3-5; Ga 5-22) i naszym pocieszycielem w chwilach słabości (Rz 8, 26). Potrzebowałem tego rodzaju towarzystwa.

Teraz miałem wiedzę o Duchu Świętym. Ale chciałem doświadczyć Go bezpośrednio i nawiązać z Nim kontakt. Czułem się niezręcznie i byłem trochę niespokojny, ale zdecydowałem, że nadszedł czas na prośbę do Boga, by mnie przedstawił Duchowi Świętemu.

Pewnego piątkowego wieczoru wśliznąłem się do pokoiku na piętrze kościoła w rodzinnym mieście. Zaufano mi udostępniając klucz, często bowiem chodziłem tam wieczorami na modlitwę. Tego wieczoru przyszedłem szukając spotkania z Duchem Świętym, ale nie wiedziałem dokładnie, jak się do tego zabrać.

Siedziałem w ciemnym pokoju na dziecięcym krześle – była to sala dla dzieci. Pochyliłem głowę i prosiłem: “Panie Jezu, pragnę kochać Cię z całego serca. Ale zbyt często wydaje mi się, że nie wiem, czy jesteś obok; ani nie wiem, co porabiasz. Chciałbym odczuć Twoją przyjaźń tak, bym mógł innym mówić o Tobie. Biblia powiada, że Duch Święty może mi pomóc, że może mnie napełnić miłością i mocą. Oto jestem. I co dalej?”

Przez kilka minut cisza otuliła pokój. Wreszcie uznałem, że nic się nie zdarzy. Wstałem, by wyjść, gdy jakiś dźwięk, przypominający gwałtowny wicher, zagrzmiał w holu i wdarł się do pokoju. Fala elektryzującej mocy weszła we mnie. Napełniła mnie niewiarygodną radością – a potem strachem! Krzyknąłem: “stop!” Wiatr ustał natychmiast.

No więc jestem człowiekiem dwudziestego wieku, wychowanym w kulturze opartej na naukach ścisłych, analitycznym myśleniu i empirycznych dowodach. Dopiero co otrzymałem bakalaureat z nauk przyrodniczych… Nie dowierzałem dźwiękowi i mocy wichru, Duchowi Świętemu. Czytać o czymś takim w księdze Dziejów Apostolskich – to było w porządku, ale doświadczać tego – tu i teraz – to rozsadzało umysł.

Podszedłem do okna, by sprawdzić, czy na zewnątrz wiał wiatr. Okna były szczelnie zamknięte. Była spokojna letnia noc. Łomotanie mego serca przypominało mi, że wiatr, który słyszałem, był rzeczywisty. Zaczerpnąłem głębokiego oddechu, by się uspokoić. Postanowiłem znów się modlić i ufać temu doświadczeniu, bez względu na to, czym ono było.

“W porządku, Boże”, powiedziałem. “Jeśli chcesz ponowić wichurę, jestem gotów”. Nagle wiatr ponownie zahuczał w holu i w pokoju. Było to przerażające i jednocześnie cudowne. Słodkie uczucia pulsowały w całym moim ciele. Wiatr i moc stały się tak silne, że znów krzyknąłem “stop!” Wszystko się uciszyło.

Uczucie mrowienia rozwijało się wokół serca i klatki piersiowej. Powoli przyjemne uczucia objęły moją szyję i żuchwę. Wargi zaczęły mi drżeć. Zacząłem się jąkać jak małe dziecko. Odkryłem, że zacząłem mówić do Boga, lecz nie był to język angielski. Odbywało się to w innym języku, który odtąd nazywam moim “językiem modlitwy”.

Ten dziwny nowy język nie zrodził się w moim umyśle. Zdawał się płynąć z serca, z moich najgłębszych uczuć. Moim wypowiedziom towarzyszyło poczucie intymności, spontanicznego i radosnego porozumiewania się. Prawie godzinę tak się modliłem. Potem Duch Święty odszedł ode mnie. Siedziałem w milczeniu właściwie płonąc.

To było dość jak na jeden wieczór. Powiedziałem: “Dzięki Ci, Jezu, za to, że pokazałeś mi Twego Ducha i Twoją miłość! Przepraszam, że tak się wystraszyłem. Nie wiedziałem, że Ty robisz takie rzeczy! Dzięki za to, że jesteś tak blisko mnie. Pomóż mi być Twoim przyjacielem na całe życie. Pomóż mi kochać Cię i służyć ludziom, aż spotkam Cię twarzą w twarz”.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Dariusz Sobczyk, Zdrowa nauka. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.